31 Ekim 2014 Cuma

"Soykırım, Soykırım, Soykırım"



"Soykırım, Soykırım, Soykırım"

Hatem CABBARLI

Aşırı milliyetçi görüşleri ile tanınan, Büyük Ermenistan ideolojisinin en büyük savunucusu olan Zori Balayan "Ocak" adlı kitabında Türkleri inanılmaz olaylarla suçlamış, Türklerin Ermenilere karşı "soykırım" yaptığını, ancak Ermeni halkın bunu hiçbir zaman unutmayacağını ifade etmiş, tüm Ermenileri intikam almaya çağırmıştır.

Balayan, kitabında ayrıca bir tür Ermeni hastalığından bahsetmektedir: "soykırıma" uğramış Ermenilerin hastalığından.., ezilmiş ve mağdur Ermenilerin psikolojik durumundan... Bu hastalık bulaşıcıdır ve sadece Ermeniler için geçerlidir. Sovyetler Birliği döneminde hastalık gizli evresini tamamlamış, bağımsızlıktan sonra hızlı bir şeklide Ermeniler arasında yayılmıştır. Ermeniler, bu hastalığın tedavisinin sadece 1915 olaylarının intikamı alındıktan, Kars, Iğdır, Erzurum, Sivas, ve Trabzon'un Ermenistan sınırları içinde olduktan ve Ağrı Dağı'nda Ermeni bayrağı dalgalandıktan sonra mümkün olacağını bildirmekte ve tedavinin uygulanması için her şeyi yapmaktadır.

Bu amaçla Bağımsızlık Bildirgesi'nin 11. maddesinde hastalığın tedavisi için kendilerine göre reçete yazmış, "uluslararası alanda soykırımın tanınması için bütün girişimleri destekleyeceklerini" ifade etmişlerdir. Ermenistan'ın ilk Devlet Başkanı Levon Ter-Petrosyan döneminde (1991-1998) bu reçete fazla uygulanmasa da Robert Koçaryan iktidara geldikten sonra bu işle bizzat ilgilenmeye başlamış, hem iç hem de dış politikada "Ermeni hastalığının" tedavisi için uğraşmıştır.
Ermenistan'da hükümetin desteğiyle Milli Bilimler Akademisi ve Dünya Ermenileri Organizasyonu "soykırımın" uluslararası alanda tanıtılması için "Kanıtlar Paketi" hazırlama çalışmalarına başlamıştır. Bu amaçla Dünya Ermenileri Organizasyonu, Ermenistan Milli Bilimler Akademisi salonunda 6-7 Mayıs 2004 tarihlerinde "Ermenistan-Türkiye İlişkilerinin Normalleşmesinde Soykırım Faktörü" adlı bir konferans düzenlemiştir. (Bkz: Ermenistan Sözde Soykırım Konusunda 'Kanıtlar Paketi' Hazırlamak Çabasındadır Günlük Yorum, 07.05. 2004)

Bugün, Ermenistan'da faaliyet gösteren hiçbir siyasi parti, sivil toplum kuruluşu ve akademisyen "soykırımı" inkar edebilecek cesarete sahip değildir. Aksi taktirde Ermenistan sınırları içerisinde faaliyet göstermesi kesinlikle olanaksızdır. Ermenistan Milli Demokratik Birliği lideri Vazgen Manukyan, 19 Mayıs 2004 tarihinde İA REGNUM Haber Ajansına verdiği demeçte Ermenistan-Türkiye ilişkilerini değerlendirmiştir. Manukyan, Türkiye'yi "soykırımla" suçlamış, sınır kapılarının açılmasını talep etmiş, aynı zamanda sözde Ermeni soykırımının uluslararası alanda tanıtılması için Ermenistan'ın propaganda çalışmalarına devam etmenin önemini vurgulamıştır. Ünlü Ermeni tarihçisi Andranik Migranyan da Manukyan ile aynı görüşleri paylaşmaktadır. Migranyan, 8 Mayıs 2004 tarihinde düzenlediği basın toplantısında Ermenistan Devlet Başkanı Koçaryan'ın, "Bizim için soykırımın kabul edilmesi önemlidir. Toprak ve tazminat talebi ise Ermenistan devletinin değil, diasporanın talebidir" şeklinde yaptığı açıklamayı doğru bulmadığını bildirmiş, "iki ülke arasında diplomatik ilişkiler kurulduktan, sınır kapısı açıldıktan ve ekonomik ilişkiler geliştikten sonra bile Ermenistan hükümetinin soykırım propagandası ve Türkiye'den soykırımı tanıma talebinden bir saniye bile olsun vazgeçmemesi gerektiğini" özellikle vurgulamıştır.

Ermeniler sözde soykırım propagandasını her geçen gün biraz daha genişletmeye çalışırken, maalesef Türkiye'deki bazı siyasi ve ekonomik çevreler, sınır kapılarının açılması gerektiğini savunmakta ve bu durumun iki ülke arasındaki ilişkilerin düzelmesi için bir vesile olacağını vurgulamaktadır. Bu çevreler konuyla ilgili görüşlerini açıklarken, Ermenistan'ın Türkiye karşıtı politikasını göz ardı etmekte, Ermenistan'ın Türkiye'nin toprak bütünlüğünü tanımadığını, "soykırımın" Türkiye tarafından kabul edilmesi isteğini, toprak ve tazminat taleplerini unutmaktadırlar.


Referans: 
www.HABERANALIZ.com


Ermenistan Sözde Soykırım Konusunda 'Kanıtlar Paketi' Hazırlamak Çabasındadır

Ermenistan Sözde Soykırım Konusunda 'Kanıtlar Paketi' Hazırlamak Çabasındadır 


Hatem CABBARLI

Sözde Ermeni soykırımını meselesini Ermeni halkının milli birlik ve beraberliğinin, dayanışma, işbirliği ve Ermenistan dış politikasının köşe taşı olarak gören hükümet, iddialarının uluslararası kamu oyu tarafından kabul edilmesi için verdiği destekle Ermenistan Milli Bilimler Akademisi ve Dünya Ermenileri Organizasyonu 'Kanıtlar Paketi' hazırlama çalışmalarına başlamıştır.


Bu amaçla Dünya Ermenileri Organizasyonu, Ermenistan Milli Bilimler Akademisi salonunda 6-7 Mayıs 2004 tarihinde 'Ermenistan-Türkiye İlişkilerinin Normalleşmesinde Soykırım Faktörü' adlı konferans düzenlemiştir. Dünya Ermenileri Organizasyonu Başkanı Ara Abramyan düzenlediği basın toplantısında konferansa Ermenistan, Almanya, Yunanistan, Fransa, İtalya, ABD, Rusya, Avusturya, Kanada ve İsviçre'den "soykırım" konusunda uzman olan kişilerin katılacağını açıklamıştır.


Konferansın başlıca amacı Ermenilerin iddiasını uluslararası hukuk kuralları çerçevesinde tanımlamak ve dünya kamu oyuna duyurmaktır. Bu amaçla, konferans sonucunda konunun daha geniş bir şekilde öğrenilmesi için çeşitli ülkelerde bu konuda uzman olan kişilerden oluşan özel bir komisyonun kurulmasına karar verilmiştir. Bu komisyon çalışmaları sonucunda elde edilen belgeler ve hukuki değerlendirmeler Ermenistan'ın sözde soykırımın uluslararası alanda tanıtılması için resmi belge ve kaynak teşkil edecektir. Bu kaynaklara dayanarak yapılan çalışmalar sonucunda uluslararası alanda ciddi baskılarla karşılaşan Türkiye'ye sözde soykırımın kabul ettirilmesi amaçlanmıştır.

Konu ile ilgili görüşlerini açıklayan tarih Profesörü Andranik Migranyan, bu konferansın düzenlenmesinin Ermenistan'a uluslararası alanda destek sağlayacağına inandığını bildirmiştir. Ermeni 'soykırımının' uluslararası alanda tanınmasının, Türkiye'nin de 'soykırımı' tanıması yönünde ciddi etkisi olacağını ifade eden Migranyan, Türkiye'den toprak ve tazminat taleb edilmesi gerektiğini de savunmuştur. Ancak bu konuda hem Ermeni diasporası hem de Ermenistan devletinin değişik görüşleri olduğunu ve henüz ortak paydaya gelinmediğini dile getiren Migranyan, Devlet Başkanı Robert Koçaryan'ın sözde soykırım konusunda 'Bizim için soykırımın kabul edilmesi önemlidir. Toprak ve tazminat talebi ise Ermenistan devletinin değil, diasporanın talebidir' şeklinde yaptığı açıklamayı doğru bulmadığını bildirmiştir.


Ermenistan ile diplomatik ilişkilerin kurulması için Türkiye'nin ön koşulları olduğunu ifade eden Migranyan, Ermenistan'ın ise sözde soykırımın Türkiye tarafından kabul edilmesi politikasının doğru olduğunu bildirmiş, iki ülke arasında diplomatik ilişkiler kurulduktan, sınır kapısı açıldıktan ve ekonomik ilişkiler geliştikten sonra bile Ermenistan hükümetinin 'soykırım' propagandası ve Türkiye'den 'soykırımı' tanıma talebinden bir saniye bile olsun vazgeçmemesi gerektiğini özellikle vurgulamıştır.


Ermenistan hükümeti sözde soykırımın uluslararası alanda ve Türkiye tarafından tanınması için çalışmalarına hız verdiği, toprak ve tazminat taleplerine, 1921 Kars Anlaşmasının feshedilmesi için özellikle Rusya ve Avrupa'da yaptığı propagandaya devam ettiği bir dönemde, Türkiye'de bazı siyasi ve akademik çevrelerin iki ülke arasında sınır kapısının açılması yönünde görüş bildirmeleri Türkiye'nin ulusal güvenliğini tehlikeye sokmaktadır. Migranyan'ın yukarıda ifade edilen görüşleri, Ermenistan'ın iki ülke arasında ilişkilerin normalleşmesi döneminde bile sözde soykırım propagandasına devam edeceğini göstermektedir. Bu durumda Türkiye'nin sınır kapısını açması ve diplomatik ilişkiler kurması Ermenistan devleti ve kamu oyu tarafından zafer olarak tanımlanacak ve mücadelelerinin haklı olduğuna inanacaklardır. Ayrıca bugün iç politikada yaşanan sorunlar nedeni ile ciddi zorluklarla karşılaşan Koçaryan rejimi, Türkiye'ye karşı baskılarının sonuç verdiğini ileri sürerek konumunu güçlendirmeye çalışacaktır. Her hangi bir nedenle olursa olsun (Sınır kapısının kapalı olması veya Ermenistan ekonomisinde yaşanan yolsuzluklar) Ermenistan hükümetinin ekonomik ve sosyal sorunları halledememesi, Türkiye'ye karşı düşman tavır takınan Koçaryan rejiminin zayıflamasına ve hatta iktidardan gitmesine neden olabilir ki, bu tür bir gelişme Türkiye'nin yararına olacaktır.

Referans: 
www.HABERANALIZ.com

.

















Türkiye-Ermenistan İlişkilerinin Psikolojik Savaş Açısından Değerlendirilmesi




Türkiye-Ermenistan İlişkilerinin Psikolojik Savaş Açısından Değerlendirilmesi 

Dr. Yaşar KALAFAT - Hatem CABBARLI

Dünya tarihinde 30 yıllık, 100 yıllık savaşlar yaşanmış, Birinci ve İkinci Dünya Savaşları milyonlarca insanın ölümüne ve yaralanmasına neden olmuştur. Karşı cephelerde bulunan halklar veya devletler savaş bittikten sonra tekrar normal ilişkilere dönmek için arayış içinde bulunmuş ve kısa sürede bunu başarmışlardır. 

Savaş yıllarında yaşanan bütün olumsuzluklar, acılar ve kayıplar unutulmaya çalışılmış, ilişkileri ileriye götürmek için yeni projeler geliştirilmiştir. Ancak Ermenilerin Türkiye'ye yönelik görüşleri 20. yüzyılın başlarından itibaren değişmemiş, aksine Türk düşmanlığı görüşleri daha da artmıştır. Bu gelişmede Ermeni milli kimliğinin oluşmasında Türk düşmanlığının esas alınmış olması vardır. Yüzyıllar boyunca Türk devletlerinin tebaası konumunda bulunan Ermeniler, gayet rahat ve sorunsuz bir hayat yaşamıştır. Ancak 19. yüzyılın sonu, 20. yüzyılın başlarından itibaren Osmanlı Devleti için ciddi sorun çıkaran Ermeniler, özellikle Birinci Dünya Savaşı'nda Kafkasya cephesinde Rus ordusu ile işbirliği içinde bulunarak, Osmanlı Devletinin güvenliğini tehdit etmiştir. Bu durum karşısında Osmanlı Hükümeti 1915'te Doğu bölgelerinde yaşayan ve Ruslarla işbirliği yapan Ermenileri cephe bölgesinden alarak daha iç bölgelere göç ettirmiştir. Yaklaşık 90 yıldır Ermeniler dünya kamuoyunu 1915 tehcirinin kendilerine karşı yapılmış "soykırım" olduğuna inandırmaya çalışmaktadır. Öteki merkezli, mistik-oryantalist zihniyetli bu yaklaşım tarzı kin psikolojisini tetiklemektedir.

1991 yılında bağımsızlığını ilan eden Ermenistan, "Bağımsızlık Bildirgesi"nin 11. maddesinde de "soykırım" konusunu gündeme taşımıştır. Ermeniler, ulusal Hay Dat Doktrininde öngörülen Tsviç tsov Hayastan (Denizden denize Ermenistan) projesini hayata geçirmek için komşuları olan Azerbaycan, Türkiye, Gürcistan, İran ve kara bağlantısı olmamasına rağmen, Rusya'ya yönelik toprak iddialarında bulunmaktadır. Hay Dat Doktrini çerçevesinde Ermenistan, Azerbaycan topraklarının yüzde 20'sini işgal etmiştir.

Bağımsızlık sonrası Türkiye'nin Ermenistan ile ekonomik ve diplomatik ilişkiler kurmaya yönelik bütün iyi niyet girişimlerine rağmen, Ermenistan sözde soykırım propagandasına devam etmiş, Türkiye'nin toprak bütünlüğünü tanımamış ve Kars Anlaşmasının iptal edilmesi için propaganda faaliyetlerini sürdürmektedir.

Ermenistan'ın soykırım propagandasına devam etmesi ve Türkiye'nin toprak bütünlüğünü tanımaması, sınır anlaşması yapmaması üzerine, Türkiye Nisan 1993'te Akyaka Sınır Kapısını kapatmak zorunda kalmıştır. Ermeni diasporası olmak üzere, Ermenistan Hükümeti ABD ve Avrupa'daki çeşitli sivil toplum kuruluşları aracılığı ile Türkiye'den sınır kapısını açmayı talep etmektedir. Bunu talep ederken de, Ermenistan'ın ekonomik sorunlarından daha çok, "Batı Ermenistan" diye telakki ettikleri Türkiye'nin doğu illerinin ekonomik sorunlarını öne çıkarmakta, sınır kapısının açılması halinde özellikle Kars ve diğer illerin ekonomik açıdan ciddi bir gelişme kaydedeceğini dile getirmektedirler. Bu konu zaman zaman Ermenistan ve Türkiye basınında da gündeme taşınmaktadır. Bazı Türk basın yayın organları da bu konuda Ermenistan'ın sözcülüğünü yapmaktadır. Bu süreçte Türkiye'de yaşayan ve sayılarının 50-70 bin civarında olduğu ifade edilen Ermenilerin ciddi emeği olduğu söylenebilir. Sayılarının az olmasına rağmen, Ermeniler ciddi bir örgütlenme yapısına sahiptir. Bu örgütlenme sorumluluğunu da Ermeni Patrikliği üstlenmiştir. Patriklik sadece Ermenilerin dini ihtiyacını karşılamakla kalmayıp, Ermeni ulusal kimliği, gelenek ve göreneklerinin korunmasında ve Anavatan olarak tanımladıkları Ermenistan ile ilişkilerin kurulmasında önemli rol oynamaktadır.

Ermeniler, Türkiye'deki bazı medya kuruluşlarında sınır kapısının açılmasının gerekliliği konusunda kendi perspektiflerinden haber ve makaleleri rahatlıkla yayınlatabilmektedir. Türkiye'de bazı köşe yazarları da bu konuda Ermenilerin görüşlerini de savunan yazılarla Türk kamuoyunu etkilemeye çalışabilmektedirler. Bu arada medya organları bu konuda Türk-Ermeni İş Geliştirme Konseyi'nin de görüşlerini de yansıtmaktadır.

Mehmet Altan'ın www.gazetem.net Internet gazetesinin 13 Temmuz 2004 sayısında yayımlanan "Kars'ta Gazete Satılır mı?" adlı makalesinde yazar, 325 bin nüfusa sahip Kars ilinde 56 bin Karslının Ermenistan ile sınır kapısının açılması için imza topladığını, ancak bunun Türk basını tarafından fazla gündeme taşınmamasından duyduğu endişe ve rahatsızlığını dile getirmeye çalışmış, sınır kapısının açılması gerektiğini kanıtlamak için bazı ekonomik hesaplar bile yapmıştır.

Gerçekten de Türkiye'nin bir kısım doğu illeri diğer bölgelere göre ekonomik açıdan daha az gelişmiştir. Ancak Ermenistan ile sınırların açılması bu illerin gelişmesi açısından etkili olmayacaktır. Eğer doğuda Türkiye'nin sınır komşusu Ermenistan değil de daha gelişmiş bir ülke olsaydı, Kars ili kısa sürede ciddi ekonomik kalkınma sağlayabilirdi. Ancak Ermenistan'da asgari aylık ücretin 9 Dolar, emekli maaşının 7,5 Dolar, orta düzey maaşların 38 Dolar, olmasına karşın, bir ailenin aylık tüketim sepetinin yaklaşık 66-70 Dolar olduğu dikkate alınırsa, Ermenistan ekonomisinin Kars ekonomisine katkı yapması imkansız gözükmektedir. Ermenistan ekonomisi iyi düzeyde olsaydı nüfusun yaklaşık yüzde 50'si ülkeyi terk etmez, her yıl sayıları 50-60 bin arasında olduğu tahmin edilen Ermeni, mevsimlik işçi olarak Türkiye'ye çalışmaya gelmezdi. Karsın sınırı paylaştığı Gümrü ve Talin bölgelerinin de Kars'ta olduğu gibi tarımcılık ve hayvancılık ile uğraştığı göz önünde bulundurulursa, sınır kapısının açılması durumunda Kars ekonomisine ciddi zarar vereceği tahmin edilmektedir.

Akyaka Sınır Kapısının açılması konusunda Agos gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Hrant Bink'in Birgün gazetesinin 15 Temmuz 2004 tarihli sayısında "Medzamor kapatılsın...Sınır açılsın" adlı yorumu yayınlanmıştır. Dink, Türkiye ve Ermenistan arasındaki sorunları sadece Metsamor Nükleer Santrali ve sınır kapısına endekslemekle çok daha ciddi sorunlar olan "soykırım" propagandasını, Ermenistan'ın Türkiye'nin toprak bütünlüğünü tanımamasını ve 1921 Kars Anlaşmasının iptal edilmesi için yönünde propaganda çalışmalarını göz ardı ettirmekle, Türk kamuoyunun görüşlerini etkilemeye çalışmaktadır. Metsamor güvensizliği tescil edilmiş Ermenistan'ın zayıf karnıdır. Mevcudiyeti Ermenistan için bir koz değil, zafiyettir, nakizedir.

Sınır kapısının açılması için Türkiye'de lobi çalışmaları yapan çevreler, gruplara, romantik, turistik bazı imkanlar sağlamakta böylece gündeme getiricisi Ermeniler olması halinde diplomatik, Kafkasya dezavantaja yer açabilecek hususları Türk aydınının! Ve halkının talebi imişcesine Türklere yaptırılmış olmaktadır.

Türkiye yapacağı açıklamalarla Ermenilerin kabul etmedikleri Türk-Ermeni sınırındaki kapının açılmasını anlatabilmelidir. Ermenistan Türkiye'nin bu bölgesini "Batı Ermenistan" olarak nitelendirirken, açılması üzerinde durulan kapının Türk-Ermeni sınır kapısı değil, Ermenistan'ın iki yakası arasındaki işgal edilerek geçit vermesi engellenen Ermenilere ait kapının açılmasını istemektedirler.

Dr. Yaşar Kalafat, 
Kafkasya Araştırmaları Masa Başkanı,
Hatem Cabbarlı, 
Araştırmacı

Kaynak: www.HABERANALIZ.com





30 Ekim 2014 Perşembe

BAĞIMSIZLIK SONRASI ERMENİSTAN - RUSYA İLİŞKİLERİ.. XIII SONUÇ & DİPNOTLAR




XIII. Sonuç

Sovyetler Birliğinin dağılmasından sonra bağımsızlığını ilan eden Ermenistan bağımsızlık sürecinde kısa bir süre Rusya karşıtı politika izlese de daha sonra Rusya ile ilişkilerine önem vermiş, özellikle ekonomik ve askeri desteğine ihtiyaç duymuştur. Ancak bölge devletlerinden Azerbaycan ve Gürcistan Rusya’nın kontrolünden çıkarak batı yanlısı politika izlemiş, demokratik değerlere önem vermiş ve uluslararası sisteme entegre olmak için girişimlerde bulunurken, Ermenistan siyasi elitine Ermeniler ve Ermenistan’ın Rusya’nın desteği olmadan varlığına devam edemeyeceği görüşü hakim olmuştur. Ermenilerin bu görüşü benimsemelerindeki en önemli etkenler; bağımsızlık sonrası ciddi ekonomik sorunlarla karşılaşması, Dağlık Karabağ Savaşı’na başlamaları, Türkiye’ye yönelik toprak iddiasında bulunmaları ve sözde soykırım propagandası ve komşu devletlerin toprakları hesabına genişleme politikaları ile açıklanabilir. 1980’li yılların sonlarından itibaren genişleme politikasını uygulamaya başlayan Ermenistan bölge istikrarını ve güvenliğini ciddi şekilde tehdit etmiştir. Azerbaycan ve Gürcistan’ın BDT’ye üye olmalarına rağmen, Rusya ile ilişkilerinde mesafeli davranarak, ekonomik ve siyasi açıdan Rusya’ya olan bağımlılıktan kurtulmaya çalışmış, Ermenistan ise tam karşıt bir politika izleyerek kendisini Kafkasya’da gelişen ekonomik ve siyasi gelişmelerin dışına itmiştir. Ermenistan batı sermayesinin bölgeye gelmesinden sonra ciddi anlamda bir canlılık kazanan bölge ekonomisinin avantaj ve fırsatlarını iyi değerlendirememiştir.

1991’de Ermenistan’ın ilk devlet başkanı seçilen Petrosyan yönetimi, Karabağ Savaşı ve Türkiye’den algıladığı tehdit nedeniyle Rusya ile askeri ve siyasi işbirliğine öncelik vermiş, Rus ordusunun ülkede konuşlanması için bir dizi anlaşmalar imzalamıştır. 1996 yılına kadar Rusya ile askeri ve ekonomik işbirliğinin gerekliliğine inanan Petrosyan, daha sonra Rusya ile yaptıkları işbirliği sonucunda bölgesel ve uluslararası gelişmelerin dışında kaldıkları kanaatine varmış ve Rusya ile ilişkilerinin gözden geçirilmesi gerektiğine inanmış, ancak Rusya’nın muhalefeti desteklemesi ve baskısı sonucunda istifa etmek durumunda kalmıştır.

1998’de devlet başkanı seçilen Koçaryan, Petrosyan yönetiminin son dönemlerinde ciddi sorunlar yaşadığı Rusya ile ekonomik, askeri ve siyasi ilişkilerini hızlı bir şekilde geliştirmeye çalışmıştır. Petrosyan döneminde Rusya ile imzalanmış askeri ve ekonomik anlaşmalar yenilenmiş veya süresi uzatılmıştır. Özellikle Dağlık Karabağ konusunda Rusya’nın siyasi ve askeri desteğini alan Ermenistan, Rusya’nın bütün isteklerini kabul etmek zorunda kalmıştır. Özellikle Rusya’ya olan enerji bağımlılığı Ermenistan’ın Rusya karşısında manevra etme alanını oldukça sınırlamıştır. Rusya’ya olan borcunu ödeyemeyen Ermenistan ülke için stratejik önem taşıyan sivil ve askeri-sanayi tesislerini Rusya’ya devretmek zorunda kalmıştır. Rusya ve Ermenistan, ilişkilerini stratejik olarak nitelendirseler de Rusya zaman zaman Ermenistan’a doğalgaz ve petrol vermeyi belirli sürelerle durdurmuş, vergilendirmede yaşanan sorunlar nedeniyle iki ülke arasındaki ticareti sınırlamıştır.

Ermenistan ve Rusya’nın çeşitli vesilelerle dile getirdikleri stratejik işbirliği Ermenistan’dan daha çok Rusya’nın çıkarlarına hizmet etmektedir. Rusya, Ermenistan’ı bölgedeki askeri üssü, Azerbaycan ve Gürcistan’a baskı aracı olarak kullanmaktadır. Ermenistan 1991’den itibaren bölge devletleri ile olan tarihi sorunlarını gündeme taşıyarak kendisini yalnızlığa itmiş ve dış politikasında  Rusya’ya özel bir ayrıcalık tanımıştır.

Yaklaşık iki milyon Ermeninin Rusya’da yaşaması da Ermenistan’ın Rusya’ya bağımlı kalmasını sağlamaktadır. Zira bu göçmen kitlesi hem Ermenistan‘a ciddi miktarda kaynak aktarmakta hem de Rusya’da lobi çalışmaları yapmaktadır. Rusya’daki Ermeni diasporasının devlet yöneticileri üzerinde ciddi etkisinin olduğu söz konusu olmasa da özellikle Dağlık Karabağ ve Türkiye karşıtı konularda başarılı sonuçlara ulaşmışlardır.

Dağlık Karabağ Savaşı’nda Rusya’nın Ermenistan’a destek vermesi ve Rusya’nın Karabağ Ermenilerinin fiili bağımsızlığının tek garantörü olduğunu bilen Ermenistan yöneticileri Rusya ile ilişkilerini kopararak son 15 yılda elde ettikleri siyasi ve askeri başarılarını tehlikeye düşürmek istememektedir. Rusya ile yaklaşık 300 yıllık bir işbirliği tarihine sahip Ermenistan’ın kısa sürede Rusya’nın siyasi, ekonomik ve askeri etkisinden kurtulması mümkün değildir. Ermenistan’ın bağımsızlık sonrası şekillenen dış politikasına dikkat edildiğinde Petrosyan iktidarının son yıllarında Rusya’nın etkisinden kurtulma çabalarının olmasına rağmen, Koçaryan ikili ilişkilerin geliştirilmesine çalışmış, Ermenistan’ın ekonomik, siyasi ve askeri politikasında Rusya’ya özel bir yer vermiştir. Ermenistan’ın bağımsızlık sonrası dış politikasını analiz ederken Rusya’nın bu özelliğini uzun zaman kaybetmeyeceği görülmektedir.



EK 1
Ermenistan’da 102. Rus Askeri Üssüne Bağlı Olarak Konuşlanan Askeri Birliklerin Numaraları ve Yerleştikleri Adresler.

Sıra numarası
Askeri üslerin numarası
Yerleştiği bölge
1
Askeri üs No1
Gümrü, Büyük Kale
2
Askeri üs No 2
Gümrü, Kirpiç sok.
3
Askeri üs No 3
Gümrü, Kars yolu
4
Askeri üs No 5
Gümrü, Bulvar sok.
5
Askeri üs No 6
Gümrü, Çerkesdzor sok.
6
Askeri üs No 8
Gümrü, Şirakaçi sok.
7
Askeri üs No 9
Gümrü, Ozanyan sok/1
8
Askeri üs No 5
Gümrü, Plehanov sok/20
9
Askeri üs No 21
Gümrü, Sverdlov sok/222
10
Askeri üs No 16
Gümrü, Kamo sok/46
11
Askeri üs No 56
Gümrü,Bulvar sok.
12
Askeri üs No 57
Gümrü, Bulvar sok.
13
Askeri üs No 1
Ahuryan ili, Ovuni köyü
14
Askeri üs No 1
Ahuryan ili, Açik köyü
15
Askeri üs No 1
Ahuryan ili, Azatan köyü
16
Askeri üs No 1
Aragats ili, Kervansaray köyü
17
Askeri üs No 2
Aragats ili, Gehadzor köyü
18
Askeri üs No 1
Ahuryan ili, Keti köyü
19
Askeri üs No 54
Erivan, Kenakeri sok/54
20
Askeri üs No 1
Eşterek/Egvard
21
Askeri üs No 41
Erivan, Orbeli sok/29
22
Askeri üs No 63
Erivan, Şiraki/24 Babayan sok/4
23
Askeri üs No 58
Erivan, Babayan sok/4
24
Askeri üs No 3
Nubaraşen kasabası
25
Askeri üs No 4
Nubaraşen kasabası
26
Askeri üs No 52
Erivan, Ayvazovski sok/13
27
Askeri üs No 60
Erivan, Arinderd çıkmazı
28
Askeri üs No 61
Erivan, Araratyan sok.
29
Askeri üs No 1
Kafan ili Ohtar köyü

Kaynak: Marat Kenjetaev, ‘Oboronnaya Promışlennost Respubliki Armeniya,’ http://cast.ru/russian/publish/1997/oct-dec/ind_app.html
     




Kaynakça


Kitaplar


Cemalettin Taşkıran, Geçmişten Günümüze Karabağ Meselesi, Ankara, 1995, Genelkurmay Yayınevi, s. 240.

Eduard Oganisyan, Vek Borbı, Feniks yayınevi,  Münhen-Moskova 1991, I. ve II. Cilt.

Elçin Ahmedov, Ermenistan’ın Azerbaycan’a Saldırması ve Uluslararası Örgütler, Bakü 1998, s. 12.

Eldar İsmayılov ve.b., Azerbaycan Tarihi,  Öğretmen Yayınevi, Bakü, 1995,   s. 311.

Fahrettin Çiloğlu, Rusya Federasyonu’nda ve Transkafkasya’da Etnik Çatışmalar, İstanbul, Sinatle, 1998, ss. 151-152.

Gerard J. Libaridyan, Ermenilerin Devletleşme Sınavı, İstanbul, İletişim Yayınevi, I. Baskı, 2001, s. 24.

Manvel Sarkisyan, Politiçeskie Problemı Kavkaza i Armenii, Ermenistan Milli ve Stratejik Araştırmalar Merkezi Yayını, Erivan 1998, s. 11.

Nazim Cafersoy, Eyalet Merkez Düzeyinden Eşit Statüye:Azerbaycan-Rusya İlişkileri, ASAM Yayınları 2000, Ankara Çalışmaları Dizisi No 1, ss. 13-14.

Osman Metin Öztürk, Rusya Federasyonu Askeri Doktrini, ASAM Yayınları, Ankara 2001, Rusya-Ukrayna Araştırmaları Dizisi-2, s. 36.

Sergey Şakaryants, Politika Postsovetskoy Rossii Na Kavkaze i Ee Perspektivı, Ermenistan Stratejik ve Milli Araştırmalar Merkezi Yayınları, Erivan 2001, s. 47.

Vardan Parsamyan, İstoriya Armyanskogo Naroda 1801-1900 g, Erivan, Hayastan Yayınevi, 1972, s. 64.

Yurii Pompeev, Krovavıy Omut Karabakha, Bakü, Azerbaycan Yayınevi,  1992,  s. 20.

Zdravamıslova. A. E, Paradigmı zapadnoy soçiologii obşestvennıx dvijenii,  SPb., Moskova 1993. s. 80

 

 

Makaleler


Çikadze, Elena Çikadze,  Armyane Peterburga: Ot Obşestvennogo  Dvijeniya k  Obşinnım  İnstitutam,  Planetı Diasporı,  Moskova, No 1-2,s. 204.

Dina Malışeva, ‘Problemı Bezopasnosti Na Kavkaze,’

Edişer Hoştariya-Brosse, ‘Kavkazskiy Politiçeskiy Uzel v Proşlom i Nastoyaşem,’
http://www.ca-c.org/online/2001/journal_rus/cac-05/08.kosru.shtml

İstoriya Armyanskogo Obşestva
http://artsakh.al.ru/obshina.htm.

Grunin. V. F, Azerbaydjan: Etot Nelegkiy Suverenitet,

Gyulşen Paşayeva, ‘Sistema Regionalnoy Bezopasnosti Yujnogo Kavkaza: Mifı i Realnost,’
http://www.ca-c.org/online/2001/journal_rus/cac-01/03.pashr.shtml

Hasan Kanbolat, Gökçen Ekici, 21. Yüzyıl Başında Kafkasya’da İşbirliği Arayışları ve Ekonomik Boyutları, Jeo Ekonomi, Cilt: 2, sayı: 2-3, Yaz/Sonbahar 2000, ss.31-37.

Hatem Cabbarlı, ‘Bağımsızlık Sonrası Ermenistan’ın Enerji Politikası’, Avrasya Dosyası (Enerji Özel), Bahar 2003, Cilt: 9, Sayı: 1, ss. 250-252.

Hatem Cabbarlı, ‘Ermenistan’da 19 Şubat 2003 Tarihli Cumhurbaşkanlığı Seçimleri: Koçaryan’la Devam mı?,  Stratejik Analiz, Sayı: 30, Ekim 2002, ss. 25-27.

Hatem Cabbarlı, ‘Geçmişten Günümüze Ermenistan’da Azerbaycan Türkleri,’ Ermeni Araştırmaları dergisi, Ankara, Aralık 2001-Ocak, Şubat 2002, Sayı: 4, s. 139.

İvanov, E. M, ‘Ekonomiçeskoe Sotrudniçestvo Armenii s Rossiey’, Der: Kojokina E. M, Armenia: Problemı Nezavisimogo Razvitiya, , Moskova 1998,  s. 295.

Mahmut Niyazi Sezgin, ‘Geçiş Sürecinde Ermenistan Ekonomisinin Değerlendirilmesi’, Stratejik Analiz, Sayı: 28, Ağustos 2002, ss. 45-53.

Marat Kenjetaev, ‘Oboronnaya Promışlennost Respubliki Armeniya,’
http://cast.ru/russian/publish/1997/oct-dec/1.html

Mesut  H. Çaşın, ‘Ermenistan Silahlı Kuvvetleri’, Avrasya Dosyası, Cilt: II, Sayı:4, Sonbahar 1995-96,  s. 54.

Mityayev. V. G, ‘Karabaxskiy Konflikt v Kontekste Mejdunarodnıh Otnoşenii,’ Der: Kojokina E. M, Armenia: Problemı Nezavisimogo Razvitiya, , Moskova 1998s. 488.

Tamara Poloskova,  ‘Armyanskaya Diaspora v Rossii.’ www.armenia.ru.

Polyakov N, Rossiya-Armeniya: Sostayanie i Prespektivı Razvitiya Torgovo-Ekonomiçeskih Otnoşenii, Vneşnaya Torgovlya, Moskova, 1996, No: 10-11, s. 23.

Ruben Şugaryan, ‘Stabilnost Na Kavkaze: Vosem Printsipov Regionalnogo Sotrudniçestva,’ ttp://www.ca-c.org/online/2001/journal_rus/cac-01/01.shugr.shtml

Sinan Oğan ve Hasan Kanbolat, ‘Kafkasya Terazisi’nde Yeni Dengeler: Putin’in Azerbaycan Ziyareti,’ Stratejik Analiz, Sayı: 10. Şubat 2001, s. 37.

Susanna Petrosyan, ‘Rossiya-Armenia-İran: Dialog  Tsivilaztsii


Tişşenko. G, ‘Voorujennıe Silı i Voenno-Politiçeskiy Kurs Armenii’, Der: Kojokina E. M, Armenia: Problemı Nezavisimogo Razvitiya, , ss. 558-559.

Vardan Khaçaturyan,  ‘Stanovlenie Armyanskikh Koloniy v Rossii,’ Planeta Diasporı,  Moskova 2000, Sayı: 1-2,  s.  80.


İnternet Adresleri


http://www.karabakh.org/?id=3004&item=1
http://www.avsam. org/gunlukbulten/
http://www.armenianembassy.ru./arsen.html
http://www.iatp.irex.am/grants/artsakh/nakhichevan.htm
http://www.525ci.com/2002/12/21/read.php?m=1&id=4
http://www.dangerdav.narod.ru/htm_files/armenianinformation.htm
www.armenianews. narod.ru. 
http://www.armenia.ru/history/history.php3?page=sinderov
http://www.mpa.ru:8081/analytics/issue.php?id=223
http://www.mpa.ru:8081/analytics/issue.php?id=102    http://www.day.az/view.php?id=2077
http://www.aviaport.ru/news/Aviation/4028.html
http://www.e-jurnal.ru/p_bzarub-st-12.html
http://www.eurasia.ru/contry.cgi?d=2
http://www. Armenianembassy.ru/arsen.html
http://armenianhous.org/zolyan/nf-ru/karabakh/4.html
http://www.azg.am/start.pl?lang=TR&num=2003052104
http://www.azg.am/_TR/20011201/2001120104.shtml 
http://www.azg. am//start.pl?lang=TR&num=2003100701
http://www.azg.am/start.pl?lang=TR&num=2003100902
http://lcwb2.loc.gov.
http://www.newspb.ru/allnews/155192/


Gazeteler


Azg,  18 Eylül 2001.
Azg,  5 Aralık 2000
Azg,  6 Mart 2001.
Azg, 17 Nisan 2001.
Bizim Asır, 13 Ocak 2001.
Erkramas,  Nisan, Mayıs,  2000. No: 5.
Erkramas,  Ocak 1998, No: 1
Erkramas,  Şubat 1999,  No: 2.
İzvestiya, 23 Ocak 1999.
Nezavisimaya Gazeta, 17-23 Ekim 1997.
Nezavisimaya Gazeta, 21 Kasım 2000
Nezavisimaya Gazeta, 27 Haziran 2001
Nezavisimaya Gazeta, 5 Kasım 1997.
Respublika Armenia, 29 Şubat 1996, s. 2.
Rossiyskogo Gazeta, 13 Eylül 1997.
Segodnaya, 21 Ocak 1994.


Raporlar


CSCE. First Additional Meeting of the Counsil. Helsinki, 24 Mart 1992.
Mejgosudarstvennıy Statiçeskiy Komitet, SNG, Statiçeskiy Byulleten, Moskova 1997, No: 4, s. 97
The Report on the Status of  Women of Azerbaijan Republic,  Baku, 1999, s. 51-53.

Haber Ajansları


ARKA Haber Ajansı, 21 Kasım 2003
TASS Haber Ajansı,  24 Eylül 1991.




* Araştırmacı,  ASAM, Kafkasya Araştırmaları Masası.
[1]  Ermenistan’ın bağımsızlığı mücadelesinde Ermeni Ulusal Harekatı (Hayoç Hamazgayin Şarjum) lideri olan Levon Ter-Petrosyan 20 Mayıs 1990’da Ermenistan Yüksek Sovyet’ine yapılan seçimleri komünistlerin kazanmasına rağmen, Yüksek Sovyet Başkanlığı görevine getirilmiş, 16 Ekim 1991’de yapılan devlet başkanlığı seçimlerinde ise bağımsız Ermenistan Cumhuriyeti’nin ilk devlet başkanı olmuştur. 1996’da yapılan devlet başkanlığı seçimlerini de kazanan Petrosyan, 1998’de istifa etmeye mecbur olmuş, aynı yıl yapılan seçimleri Başbakanlık görevinde bulunan Robert Koçaryan kazanmıştır. 2003’te yapılan devlet başkanlığı seçimlerini de kazanan Koçaryan ikinci defa devlet başkanı seçilmiştir. Daha geniş bilgi için bkz: Hatem Cabbarlı, ‘Ermenistan’da 19 Şubat 2003 Tarihli Cumhurbaşkanlığı Seçimleri: Koçaryan’la Devam mı?,  Stratejik Analiz, Sayı: 30, Ekim 2002, ss. 25-27.
[2]   Mesut  H. Çaşın, ‘Ermenistan Silahlı Kuvvetleri’, Avrasya Dosyası, Cilt:II, Sayı:4, Sonbahar 1995-96,  s. 54.
[3]  Vardan Khaçaturyan,  ‘Stanovlenie Armyanskikh Koloniy v Rossii,’ Planeta Diasporı,  Moskova 2000, Sayı: 1-2,  s.  80.
[4]   Daha geniş bilgi içi bkz. Diaspora v Rossi v 11-18 v : www.armenianews. narod.ru. 
[5] Khaçaturyan,  Stanovlenie Armyanskikh Koloniy...,  s. 85.
[6] Valeri Senderov,  ‘Armyane i Armeniya  v Sudbah Rossii’, Daha geniş bilgi için bkz. http://www.armenia.
[7]  Khaçaturyan, Stanovlenie Armyanskikh Koloniy..., s. 86.
[8] İstoriya Armyanskogo Obşestva, Daha geniş bilgi için bkz.  : www.armenianews.narod.ru,   Senderov, Armyane i Armeniya, http://www.armenia.ru/history/history.php3?page=sinderov
[9]  Vardan Parsamyan, İstoriya Armyanskogo Naroda 1801-1900 g, Erivan, Hayastan Yayınevi, 1972, s. 64.
[10]  Parsamyan, İstoriya Armyanskogo..., s. 65.
[11]  Parsamyan,İstoriya Armyanskogo ..., s. 71.
[12]  2001 nüfus sayımı sonuçlarına göre Ermenistan’ın nüfusu 3 milyondur. Ancak bazı bağımsız araştırmacılar ise günümüzde Ermenistan nüfusunun yaklaşık 1-1.5 milyon olduğunu bildirmektedir. Ermenistan’ın ABD, Avrupa ülkeleri ve uluslararası kuruluşlardan aldığı mali yardımların azalmaması için nüfusu olduğundan daha çok göstermiştir. Daha geniş bilgi için bkz: Mahmut Niyazi Sezgin, ‘Geçiş Sürecinde Ermenistan Ekonomisinin Değerlendirilmesi’, Stratejik Analiz, Sayı: 28, Ağustos 2002, ss. 45-53.
[13]  Daha geniş bilgi için bkz: http://www.dangerdav.narod.ru/htm_files/armenianinformation.htm
[14]  Daha geniş bilgi için bkz: http://www.eurasia.ru/country.cgi?id=2,
[15]  Eduard Oganisyan, Vek Borbı, Feniks yayınevi,  Münhen-Moskova 1991, I. ve II. Cilt.
[16] Rusya Federasyonu Savunma Bakanlığı Gürcistan’daki Askeri Donanımı Ermenistan’a Nakletmeye Başladı, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.azg.am/start.pl?lang=TR&num=2003062102Dina Malışeva, Problemı Bezopasnosti Na Kavkaze, bkz, http://www.ca-c.org/online/2001/journal_rus/cac-01/05.malishr.shtml
[17]  Arsen Gasparyan, Natsioanalnaya Bezopasnost Kak Prioritet v Armyano-Rossiyskih Otnoşeniyah,  Daha geniş bilgi için bkz: http://www. Armenianembassy.ru/arsen.html
[18]  Susanna Petrosyan, ‘Rossiya-Armeniya-İran: Dialog Tsivilizatsii’. Daha geniş bilgi için bkz: http://www.ca-c.org/journal/cac05_1999/st_05_spetrosjan.shtml
[19] Vstuplenie Ministra İnostrannıh Del Rossii İ. S. İvanova Zaklyuçitelnom  Plenarnom Zasedanii Mejdunarodnıy Konferantsii ‘Armyane na Rubeje Vekov i Aktualnıe problemı Mejdunarodnıh Otnoşenii’, Daha geniş bilgi bkz:
6374?OpenDocument
[20]   David Şahnazaryan, ‘Armeniya na Paroge 21-ogo Veka’, Nezavisimaya Gazeta, 27 Haziran 2001.
[21]  Manvel Sarkisyan, Politiçeskie Problemı Kavkaza i Armenii, Ermenistan Milli ve Stratejik Araştırmalar Merkezi Yayını, Erivan 1998, s. 11.
[22]  Edişer Hoştariya-Brosse, Kavkazskiy Politiçeskiy Uzel v Proşlom i Nastoyaşem, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.ca-c.org/online/2001/journal_rus/cac-05/08.kosru.shtml
[23]  Osman Metin Öztürk, Rusya Federasyonu Askeri Doktrini, ASAM Yayınları, Ankara 2001, Rusya-Ukrayna Araştırmaları Dizisi-2, s. 36.
[24]   Ruben Şugaryan, Stabilnost Na Kavkaze: Vosem Printsipov Regionalnogo Sotrudniçestva, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.ca-c.org/online/2001/journal_rus/cac-01/01.shugr.shtml
[25] Dina Malışeva, Problemı Bezopasnosti Na Kavkaze, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.ca-c.org/online/2001/journal_rus/cac-01/05.malishr.shtml
[26]   Malışeva, Problemı Bezopasnosti...,
[27]   Şugaryan, Stabilnost Na Kavkaze...,
[28]  Hasan Kanbolat ve Gökçen Ekici, 21. Yüzyıl Başında Kafkasya’da İşbirliği Arayışları ve Ekonomik Boyutları, Jeo Ekonomi, Cilt: 2, sayı: 2-3, Yaz/Sonbahar 2000, ss.31-37.       
[29] The Russia Journal, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.russiajournal.com/start/politics/article_67_3106.
htm
[30]  Yurii Pompeev, Krovavıy Omut Karabakha, Bakü, Azerbaycan Yayınevi,  1992,  s. 20.
[31]  Gerard J. Libaridyan, Ermenilerin Devletleşme Sınavı, İstanbul, İletişim Yayınevi, I. Baskı, 2001, s. 24.
[32]  Pompeev, Krovavıy Omut.., ss. 176-181.
[33]  Pompeev, Krovavıy Omut.., s. 170.
[34]  United Nations Development Programme, The Report on the Status of  Women of Azerbaijan Republic,          Bakou, 1999, s. 51-53.
[35]  Libaridyan, Ermenilerin Devletleşme...,  s. 56.
[36]  Suren Zolyan, Nagornıy Karabakh: Problema i Konflikt, Daha geniş bilgi için bkzhttp://armenianhous.org/
zolyan/nf-ru/karabakh/4.html
[37]  Libaridyan, Ermenilerin Devletleşme...,  s. 56.
[38] Politiçeskie Kontaktı, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.ln.mid.ru/ns-rsng.nsf/6bc38aceada6e44b43256
9e700419ef5/6d0413f38262e7c143256a8b002d2a6e?OpenDocument

[39]  Cabbarlı, Bağımsızlık Sonrası Ermenistan’ın...,  s. 256.
[40]  Levon Ter-Petrosyan, ‘Voyna İli Mir’, Nezavisimaya Gazeta, 5 Kasım 1997.
[41]  Libaridyan, Ermenilerin Devletleşme...,  s. 77.
[42]  Daha geniş bilgi için bkz: Ermenistan Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Web Sitesi: http://www.president.am/rus/?folder=president&sub=biography  
[43] Daha geniş bilgi için bkz: http://www.azg.am/start.pl?lang=TR&num=2003051501,  Rossiya Poluçila ot Armenii Nauçnıye İnstitutı v Sçet Uplatı Dolga, Daha geniş bilgi için bkzhttp://lenta.ru/economy/2002/11/05
armenia
[44]  Ara Mardirosyan, ‘Rusyalı İşadamları Ülkemizin Yatırım Koşullarını İnceleyecek’, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.azg.am/start.pl?lang=TR&num=2003052104
[45] Ruben Şugaryan, Stabilnost Na Kavkaze: Vosem Printsipov Regionalnogo Sotrudniçestva, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.ca-c.org/online/2001/journal_rus/cac-01/01.shugr.shtml, Gülşen Paşayeva, Sistema Regionalnoy Bezopasnosti Yujnogo Kavkaza: Mifı i Realnost, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.ca-c.org/online/2001/journal_rus/cac-01/03.pashr.shtm
[46]  Rossiya i Armeniya. Dvuhstoronniye Otnoşeniya v Svete İzmenyayuşihsya  Vneşnepolitiçeskih Prioritetov Armyanskoy Politiçeskoy Elitı, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.e-jurnal.ru/p_bzarub-st-12.html
[47]  Armenia, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.eurasia.ru/contry.cgi?d=2
[48] Dina Malışeva, Problemı Bezopasnosti...,
[49] Marat Kenjetaev, ‘Oboronnaya Promışlennost Respubliki Armeniya,’ Daha geniş bilgi için bkz:  http://cast.ru/russian/publish/1997/oct-dec/1.html
[50]  İvanov, Ekonomiçeskoe Sotrudniçestvo..., s. 297.
[51]1988’te Dolar Ruble paritesine göre verilen rakam tahminen 14 milyar Dolara tekabül etmektedir. Bu rakam tartışmaya açıktır.
[52]  Mejgosudarstvennıy Statiçeskiy Komitet, SNG, Statiçeskiy Byulleten, Moskova 1997, No: 4, s. 97.
[53]  İvanov, E. M, ‘Ekonomiçeskoe Sotrudniçestvo Armenii s Rossiey’, Der: Kojokina E. M, Armenia: Problemı Nezavisimogo Razvitiya, , Moskova 1998,  s. 295.
[54]  Hatem Cabbarlı, Ermenistan’da Türkiye-Rusya Rekabeti mi?, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.avsam. org/gunlukbulten/
[55]  Respublika Armenia, 29 Şubat 1996, s. 2.
[56]  Daha geniş bilgi için bkz: http://www.azg.am/start.pl?lang=TR&num=2003100206
[57]  Hatem Cabbarlı, ‘Bağımsızlık Sonrası Ermenistan’ın Enerji Politikası’, Avrasya Dosyası (Enerji Özel), Bahar 2003, Cilt: 9, Sayı: 1, ss. 250-252. Anna Agababayan, Armeniya: Yejekvartalnıy Analitiçekiy Obzor (Haziran-Eylül 2003), Daha geniş bilgi için bkz: http://www.mpa.ru:8081/analytics/issue.php?id=223
[58] Polyakov N, Rossiya-Armeniya: Sostayanie i Prespektivı Razvitiya Torgovo-Ekonomiçeskih Otnoşenii, Vneşnaya Torgovlya, Moskova, 1996, No: 10-11, s. 23.
[59] İvanov, Ekonomiçeskoe Sotrudniçestvo..., s. 305.
[60] Rossiysko-Armyanskie Otnoşeni, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.ln.mid.ru/ns- rsng.nsf/6bc 38aceada6e44b432569e700419ef5/432569d80022146643256ac7004d095e?OpenDocument
[61] Filip Kazin, ‘Rossiya i Armeniya: Çto dalşe?,’ Daha geniş bilgi için bkz: http://www.mpa.ru:8081/
analytics/issue.php?id=102  ve  http://www.day.az/view.php?id=2077
[62]  Kazin, Rossiya i Armeniya: Çto…,
[63] Zakon Respubliki Armeniya ob Oborone, Daha geniş bilgi için bkz:http://www.parliament.am/hdoc/Laws/
ru/pasht1.html
[64] Georgiev, V, ‘Mejetniçeskie Konfliktıv Bıvşım SSR Porodila Sama Rossiya,’ Nezavisimaya Gazeta, 17-23 Ekim 1997.
[65]  Daha geniş bilgi için bkz: http://www.azg.am/start.pl?lang=TR&num=2003100902
[66] Anna Agababayan, Armeniya: Yejekvartalnıy Analitiçekiy Obzor, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.mpa.ru:8081/analytics/issue.php?id=223
[67] Marat Kenjetaev, ‘Oboronnaya Promışlennost Respubliki Armeniya,’ Daha geniş bilgi için bkz:  http://cast.ru/russian/publish/1997/oct-dec/1.html 
[68]  U.S. Library of congress, Country Study, Armenia-Geopolitic, Daha geniş bilgi için bkz:
 http://lcwb2.loc.gov.
[69] Natsionalnoe Sobranie Armenii Ratifiçirovalo Ystav Organizaçii Dogovora o Kollektivnoy bezopasnosti, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.newspb.ru/allnews/155192/
[70] Tişşenko. G, ‘Voorujennıe Silı i Voenno-Politiçeskiy Kurs Armenii’, Der: Kojokina E. M, Armenia: Problemı Nezavisimogo Razvitiya, , ss. 558-559.
[71]  Kenjetaev, Oboronnaya Promışlennost Respubliki …,
[72] ARKA Haber Ajansı, 21 Kasım 2003, Natsionalnaya Bezopasnost Kak Prioritet v Armyano-Rossiyskih Otnoşeniyah, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.armenianembassy.ru./arsen.html
[73]  Rossiyskogo Gazeta, 13 Eylül 1997.
[74]  Sergey Şakaryants, Politika Postsovetskoy Rossii Na Kavkaze i Ee Perspektivı, Ermenistan Stratejik ve Milli Araştırmalar Merkezi Yayınları, Erivan 2001, s. 47. ‘Ermenistan’ı Bölen Anlaşmaların Geçersiz İlan Edilmesi gerekir.’ Daha geniş bilgi için bkz: http://www.azg.am/_TR/20010906/2001090602.shtmlProblema Nahiçevana v Svete mejdunarodnıh Dogovorovi Karabakhskogo Konflikta, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.iatp.irex.am/grants/artsakh/nakhichevan.htm
[75]  Golotyuk.Y, ‘Zakavkazskaya Gonka Voorujenii’, İzvestiya, 23 Ocak 1999.
[76]  U Rossi i Armenii-Yedinaya Sistema PVO, Daha geniş bilgi için bkzhttp://www.aviaport.ru/news/
Aviation/4028.html
[77]  Kenjetaev, Oboronnaya Promışlennost Respubliki …,
[78]  Daha geniş bilgi için bkz. http://www.525ci.com/2002/12/21/read.php?m=1&id=4
[79]  Tişşenko, Voorujennıe Silı i Voenno..., s. 560.
[80]  Dina Malışeva, Problemı Bezopasnosti na Kavkaze, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.ca-c.org/online
/2001/journal_rus/cac-01/05.malishr.shtml
[81]  Şakaryants, Politika Postsovetskoy Rossii...,  s. 173.
 [82] Şakaryants, Politika Postsovetskoy Rossii...,  s. 182.
[83] Grunin. V. F, Azerbaydjan: Etot Nelegkiy Suverenitet, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.e-journal.ru/bzarub-st2-3.html Azerbaydjan Obvinyayet Rossii v Nezakonnıkhkh Postavkakh Orujiya v Armenii, Daha geniş bilgi için bkzhttp://www.rambler.ru/db/news/msg.html?mid=1377063&s=11, Russian İllegal Arm Supplies to Armenia, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.karabakh.org/?id=3004&item=1
[84] O Napryajennosti v Armyano-Azerbaydjanskikh Otnoşeniyakh, Daha geniş bilgi için bkz:  http://www.nns.ru/analytdoc/ims/obzory/0104_18.html
[85] Tatul Hakobyan, ‘Ermenistan Türk-Ermeni Uzlaştırma Komisyonunun İhtiyacını Hissetmiyor.’ Daha geniş bilgi için bkz: http://www.azg.am/_TR/20020521/2002052101.shtmlHarut Sasunyan, ‘Uzlaştırma Komisyonu’nun Sonu mu?, Daha geniş bilgi için bkz: http://www.azg.am/_TR/20011201/2001120104.shtml 
[86]  Eldar İsmayılov ve.b., Azerbaycan Tarihi,  Öğretmen Yayınevi, Bakü, 1995,   s. 311.
[87]  Tamara Poloskova,  Armyanskaya Diaspora v Rossii: www.armenia.ru.
[88] Artur Çilingarov.  25 Eylül 1939’da Petersburg’da doğdu. S. Ordjenikidze adına Baltık tersanesinde çalıştı. 1958’de Amiral Makarov adına Petersburg Deniz Mühendisliği  okulunu kazandı ve 1963’de okyanus bilimleri fakültesinden mezun oldu. 1963-1965’de Kuzey Kutbunda  bilimsel çalışmalar yaptı.  1965’de  Yakutya  Sovyet Sosyalist Özerk Cumhuriyeti  Bulunsk  ili Komünist Partisi Genel Sekreterliğinde  Gençlerle İş üzere Bölüm Başkanı  seçildi.  1986’ya kadar çeşitli görevlerde bulundu. Şimdi Rusya devlet Duması Federal Meclis Başkanı yardımcısıdır. Sovyetler Birliği Kahramanı unvanı almış son Ermenidir. Rusya’daki Ermeni diasporasının en etkili temsilcilerinden biridir.
[89]  Poloskova,  Armyanskaya Diaspora...
[90]  2002 yılı sonlarından itibaren Rusya Ermenileri Birliği Başkanı Ara Abramyan Dünya Ermenileri Kongresini oluşturmak için bir faaliyete başlamış, Avrupa devletleri ve ABD’yi ziyaret ederek Ermeni sivil toplum kuruluşları yetkilileri ile görüşmüştür. Hem Ermenistan Devlet Başkanı, hem de dünyadaki Ermeni kurum ve kuruluşların desteğini alan Abramyan, Dünya Ermenileri Kongresi’nin Kurucu Kurultayını 5-7 Ekim tarihleri arasında Moskova düzenlemiştir. Kurultaya, 52 ülkeden, 138 farklı Ermeni kurum ve kuruluşlarını temsil eden 300 kişinin yanı sıra, Rusya Federasyonu Devlet Başkanı Vladimir Putin, Ermenistan Devlet Başkanı Robert Koçaryan, Moskova Belediye Başkanı Yuri Luşkov, Rusya Federasyonu Dışişleri Bakanı İgor İvanov, Rusya Devlet Duma’sı ve Ermenistan Parlamentosundan milletvekilleri de katılmıştır. Daha geniş bilgi için bkz. ‘12 Milyon Ermeninin Birleştirilmesi Moskova’da Başlıyor,’  http://www.azg.am/start.pl?lang=TR&num=20031
00805,  ‘Dünya Ermeni Kuruluşu Kurucu Kongresi Moskova’da çalışmalarına Başladı,’ http://www.azg. am/
/start.pl?lang=TR&num=2003100701
[91]  Azg,  6 Mart 2001.
[92]  Azg,  18 Eylül 2001.
[93]  Nezavisimaya Gazeta,   21 Kasım 2000
[94]  Azg,  5 Aralık 2000
[95]  Zdravamıslova. A. E, Paradigmı zapadnoy soçiologii obşestvennıx dvijenii,  SPb., Moskova 1993. s. 80.
[96]  Çikadze, Elena Çikadze,  Armyane Peterburga: Ot Obşestvennogo  Dvijeniya k  Obşinnım  İnstitutam,  Planetı Diasporı,  Moskova, No 1-2,s. 204.
[97] Erkramas,  Nisan, Mayıs,  2000. No: 5.
[98] Ermeni Cemaati TarihiDaha geniş bilgi için bkz: http://artsakh.al.ru/obshina.htm.
[99] Azg, 17 Nisan 2001.
[100] Erkramas,  Ocak 1998, No: 1
[101] Erkramas,  Şubat 1999,  No: 2.
[102]  Oganisyan, Vek Borbı, s.  215.
[103]  Cemalettin Taşkıran, Geçmişten Günümüze Karabağ Meselesi, Ankara, 1995, Genelkurmay Yayınevi, s. 240.
[104] Mityayev. V. G, ‘Karabaxskiy Konflikt v Kontekste Mejdunarodnıh Otnoşenii,’ Der: Kojokina E. M, Armenia: Problemı Nezavisimogo Razvitiya, , s. 488.
[105] Ermenistan Komünist Partisi Genel Sekreteri Arurtyunov 1945’te Stalin’e mektup yazarak Karabağ’ın Ermenistan’a verilmesini istemiştir. Stalin, bu konuyla ilgili Azerbaycan KP GS Bağırov’un da görüşlerini almayı uygun bulmuş, Bağırov ise buna karşı olmadığını ancak bu durumda Dağıstan ve Gürcistan’da Azerbaycan Türklerinin toplu halde yaşadıkları bölgelerin de Azerbaycan’a verilmesi gerektiğini dile getirmiştir. Ermeniler bu koşullar altında Karabağ’ın Ermenistan’a verilmesinin bir anlamı olmadığını anlamış ve konuyu bir dönem gündeme taşımamıştır. Bu konuda ikinci bir gelişme 1964’de yaşanmış, Mikoyan Khruşev’e müracaat ederek, Kırım’ın Ukrayna’ya verildiğini örnek göstererek Karbağ’ın da Ermenistan’a verilmesini talep etmiştir. Khruşev ise cevabında ‘Size Dağlık Karabağ’dan Ermenistan’a taşınmamız için 24 saat ve 12 bin askeri kamyon vermeye hazırım’ demiştir. Hatem Cabbarlı, ‘Geçmişten Günümüze Ermenistan’da Azerbaycan Türkleri,’ Ermeni Araştırmaları dergisi, Ankara, Aralık 2001-Ocak, Şubat 2002, Sayı: 4, s. 139.
 [106] 25 Mart 1988’de SSCB Sosyal Kalkınma Bakanı Vladimir Lahtin Karabağ’daki gelişmeler üzerine İzvestiya gazetesine verdiği bir demeçte  Dağlık Karabağ’da konut inşaatının Azerbaycan’ın diğer bölgelerine göre 1.4 defe fazla olduğunu ve ekonomini diğer alanlarında aynı durumun söz konusu olduğunu vurgulamıştır. Daha geniş bilgi için bkz:  Pompeyev, Krovavıy Omut..., s. 42.
[107] Gorbaçev Ermenilerin, Dağlık Karbağ’da Ermenice radyo ve televizyon programlarının yayımlanmasını, Karabağ’daki kültür, sanat ve eğitim merkezlerinin yönetiminin Ermenistan’a devredilmesini ve Şuşa’daki Ermeni kilisesinin tamir edilmesi  talep etmiştir. Oganisyan, Vek Borbı, s. 567.
[108]  Oganisyan, Vek Borbı,  s. 595,  Nagornıy Karabakh, İstoriçeskaya Stranitsa, Erivan, 1988, s. 60.
[109]  Mityayev, Karabaxskiy Konflikt v Kontekste...,  s. 490.
[110]  Segodnaya (Gazete), 21 Ocak 1994.
[111]  Fahrettin Çiloğlu, Rusya Federasyonu’nda ve Transkafkasya’da Etnik Çatışmalar, İstanbul, Sinatle, 1998, ss. 151-152.
[112]  TASS Haber Ajansı,  24 Eylül 1991.
[113] Bu konuda daha geniş bilgi için bkz. Nazim Cafersoy, Eyalet Merkez Düzeyinden Eşit Statüye:Azerbaycan-Rusya İlişkileri, ASAM Yayınları 2000, Ankara Çalışmaları Dizisi No 1, ss. 13-14. Mityayev, Karabaxskiy Konflikt v Kontekste...,  s. 504.
[114]   Elçin Ahmedov, Ermenistan’ın Azerbaycan’a Saldırması ve Uluslararası Örgütler, Bakü 1998, s. 12.
[115]   CSCE. First Additional Meeting of the Counsil. Helsinki, 24 Mart 1992.
[116]   Mityayev, Karabaxskiy Konflikt v Kontekste..., s. 512.
[117] Sinan Oğan ve Hasan Kanbolat, ‘Kafkasya Terazisi’nde Yeni Dengeler: Putin’in Azerbaycan Ziyareti,’ Stratejik Analiz, Sayı: 10. Şubat 2001, s. 37.
[118] Bizim Asır, 13 Ocak 2001.

http://www.ermenisorunu.gen.tr/turkce/makaleler/index.html
..